ถ้าแค่มายืนถ่ายแชะๆตรงปากปล่อง จะถือว่ามาถึงคาวาอิเจนได้อย่างไร ต้องลงไปให้ถึงทะเลสาปสิ มองเหมือนไม่ไกล แต่จริงๆแล้วไกล และทางลงลำบากมากกกกก เกือบตายแน่ะ เห้อ..
Half way.
ได้ซักครึ่งทางแล้ว
Narrow and steep way.
ทางแคบและชัน สวนกับคนงานขนซัลเฟอร์ จะหลบอีท่าไหนดีล่ะช้าน
และสิ่งที่แย่ที่สุด คือเมื่อลมเปลี่ยนทิศและพัดกลุ่มควันกำมะถันเข้าหาเรา แทบอยากเอาหน้าซุกหิน เหม็นและแสบจมูกแสบคอ น้ำหูน้ำตาไหลไปตามๆกัน แต่จะให้ give up เรอะ ไม่มีทาง!
No comments:
Post a Comment