อันว่า Blog แม่กลอง ครั้งนี้คงไม่เกิดขึ้น ถ้าไม่ใช่เพื่อนร่วมทริปที่ขอร้อง (1%) แกมบังคับ (99%) ให้จัดทำขึ้น ด้วยพวกมารเข้าใจว่าข้าพเจ้าเป็นคนเดียวที่ว่างที่สุดที่จะมีเวลาทำได้ (ซึ่งก็จริงมั้ง เฮ้อ)
เนื่องด้วยว่าหลังจบทริป คุงชายนัทก็ได้ส่งอีเมล์นับสิบฉบับ แนบรูปและเรื่องเล่าประกอบมามากมาย และยังมีการโต้ตอบสนุกๆกันทางอีเมล์อีกไม่น้อย จึงรู้สึกน่าเสียดายถ้าจะปล่อยให้โดน purge ทิ้งไปเสีย
ตามธรรมเนียม(ของเราเอง) แนะนำสมาชิกร่วมชะตากรรมก่อนดีกว่า จะได้จำได้ว่ามีใครไปมั่ง
Boom
: คุณพี่บุ๋ม พนักงานดีเด่นเนสท์เล่ไทยแลนด์ ที่ครั้งก่อนพลาดทริปหมูเกาะช้าง (หมู่เกาะสุรินทร์) ไปอย่างน่าเสียดาย ครั้งนี้เลยต้องมาเป็น Financial Controller ประจำแก๊งค์ คอยเก็บตังค์จ่ายตังค์ ซึ่งเธอทำหน้าที่ได้อย่างเข้มแข็ง ไม่มีบิลอย่าหวังมาเบิกตังค์ 555
Noi : น้องน้อย ศิษย์ปัจจุบันเนสท์เล่ไทยแลนด์อีกคนนึง เห็นว่ารอบนี้ไม่มีลงน้ำ เธอจึงยอมตามมาให้เฮงจิกกัดนะเนี่ยะ ขนาดก่อนมาบอกว่าฝึกซ้อมป้องกันตัวมาอย่างดี แต่ก็ยังตามมุกพวกพี่ๆไม่ค่อยจะทัน น่าสงสารจิงจิ๊ง ฮิฮิ 
Heng : คุงชายเฮง มารอบนี้โชว์ฝีมือปอกมะม่วงซะเราอายไปเลย แถมยังกินยังกะยัดนุ่นอีก นับว่าเป็นคนสำคัญที่ทำให้เกิดทริปนี้ เพราะขนาดไป Business Trip ถึง Japan ยังอีเมล์มาเร่งเรายิกๆว่าตกลงจะไปแม่กลองกันเมื่อไร เฮ้อ เป็นพวกเที่ยวซะจนใจแตกกู่ไม่กลับซะแล้ว
Nut : คุงชายนัท ที่ยังตามมาเที่ยวกันต่อหลังจากทริปหมู่เกาะสุรินทร์ สงสัยติดใจสาวเนสท์เล่ที่ทั้งสวย น่ารัก และแสนดี (แหวะ) 555 คือจริงๆแล้วมาเพราะติดใจน้องเฮงเค้าตังหาก ฮิฮิ
อย่างไรก็ตาม เป็นผู้ที่ควรได้รับความดีความชอบสูงสุด เพราะทำหน้าที่ Driver อย่างดีตลอดทริป บริการชาวคณะศิษย์เนสท์เล่ฯด้วย Chevy Optra และ GPS สุดไฮโซ เป็นทั้งตากล้อง และผู้จดบันทึกการเดินทาง แถมยังช่วย write รูปสวยๆลง CD มาไล่แจกเพื่อนๆอีก โห ทำซะขนาดนี้ แฟ้มบุคคลขอปรบมือให้
Cherry : ยัยเชอ ผู้โฆษณาขายสินค้ายูนิลีเวอร์ตลอดทาง ตั้งกะหัวจดเท้า ถ้าไม่ยอมฟังเธอจะตะเบ็งเสียงให้ทั้งรถอยู่ในความสงบเพื่อฟังเธอโฆษณาสินค้า เฮ้อ จะให้ work คราวหน้าก็เอา Sampling มาแจกด้วยนะเพื่อน
Dang : เนื่องด้วยพวกมารมักจะ(กล่าวหา)ว่าข้าพเจ้ามีเวลาว่างมากที่สุด จึงมอบภาระในการจัดทริปให้ เอ้า ก็ยังดีจัดแล้วมีคนไป แล้ววันหลังไปเที่ยวกันอีกนะ ^_^
ปล. ครั้งนี้น่าเสียดายที่น้องเจนของเราติดทริปทีลอซู เลยอดไปตามล่าหาของกินสุดขอบฟ้ากับเรา แต่ก็ยังพลอยฟ้าพลอยฝนได้รับอีเมล์ป่วนเมืองไปหลายสิบฉบับเชียว ฮุฮุ
Dang : คุณหนุ่ม(เจ้าของบ้าน)ผู้แสนใจดี ให้มะม่วงกับส้มมาหนึ่งกระจาด เป็น complimentary จากทางบ้านสวนฯ ของฟรีชอบอยู่แล้ว ฮิฮิ
Nut : มีการประัชันฝีมือพ่อบ้าน แม่เรือนกันเต็มที่
Dang : โดนเฮงถากถางว่าเราปอกมะม่วงไม่เป็น (ปกติมาม๊าปอกให้กินนี่หว่า) ดูหน้า I เฮงดิ ดูถูกเหยียดหยามชั้นมากเลยนะยะ
Heng : ดูชั้นซะก่อน เค้าปอกกันอย่างนี้ย่ะ
Dang : อืม ยอมรับว่ะ มันปอกเก่งกว่าจริงๆซะด้วย
Dang : คุณแม่ค้าพายเรือมาขายของ ข้าพเจ้าเกิดอาการอยากซื้อ แต่ไม่อยากกิน ก็พอดีมีคนอยากกินตำส้มโอ เลยตกลงเรียกแม่ค้ามาเหมาลำ เอ๊ย ซื้อตำส้มโอหน่อยจ้า หน้าแต่ละคนใจจดใจจ่อดูแม่ค้าแกะส้มโอกันน่าดู
Nut : หลังจากที่รับทานผลไม้ไปหลายชนิด ทั้งมะม่วง ส้ม ส้มโอ แถมด้วยตำส้มโอ กะละแมรามัญ และพักผ่อนตามอัธยาศัย บวกกับเข้าห้องน้ำกันอีกสัก 2-3 รอบ (อันนี้รายละเอียด อาจต้องถามพี่บุ๋ม..55) เรือก็มารับตามเวลาที่นัดไว้ 
นำโดยหัวเรือใหญ่อย่างพี่บุ๋ม 
และเท้าไม่พายแต่เอามือราน้ำ...ใช่มั้ยครับคุงหญิงแดง ล้อกันเล่นนะอย่าคิดมาก..อิอิ
Nut : (Cont.) ส่วนใหญ่ก็เป็นรูปบรรยากาศตลาดอัมพวายามเย็น
Dang : ส่งPostcard ถึงตัวเอง เก๋ซะ นอกจากของที่อร่อยมั่งพอกินได้มั่งที่ชิมกันจนพุงกางแล้ว ก็ยังมีร้านเก๋ๆหยั่งงี้อีกหลายร้านทีเดียว
Nut : (Cont.) คุณหนุ่ม (เจ้าของรีสอร์ท) บอกว่าจะมีพระทั้งหมด 4 รูป แต่พอพระมาไม่เกิน 2 รูป พวกเราก็ตักบาตรกะพระพายเรือ วัดนางพิมพ์เรียบร้อยทุกคนแล้ว หลังจากนั้นก็รับพร และกรวดน้ำตามลำดับ (ดูเหมือนว่า มีบางคนในกลุ่มพวกเรา ตั้งแต่ตักบาตรมา ไม่เคยกรวดน้ำเลยนะ..แฮะๆ)
